Marilyn Monroe

Norma Jean Mortenson, bo tak nazywała się naprawdę, przyszła na świat 1 czerwca 1926 roku w Los Angeles. Jej matka cierpiała na chorobę psychiczną. Utrzymywała kontakty intymne z wieloma mężczyznami, dlatego Marilyn nie wiedziała nigdy, kto naprawdę był jej ojcem. Wędrowała z jednego domu rodziny zastępczej do kolejnego, po drodze mijając sierocińce. Mając zaledwie 16 lat poślubiła Jamesa Dougherty. Zaczęła pracę modelki. 4 lata później rozwiedli się. Marliyn wpadła w oko filmowcom i tak podpisano z nią kontrakt. Uczęszczała do szkoły aktorskiej. W 1948 Columbia zerwała z nią kontrakt. Pozowała dla "Playboya", a w 1950 zagrała niewielką rolę w "Wszystko o Ewie" Mankiewicza. Przełom nadszedł z kolejnymi latami, po filmie "Pamiętniki Don Giovanniego", kiedy to Marilyn wpadła w oko publice. Wraz z filmem "Małpia kuracja" pojawił się wizerunek platynowej blondynki. który pozostał z Monroe do końca. Wraz z filmem "Mężczyźni wolą blondynki" przyszła miłość, w postaci Joe DiMaggio. Kolejny obraz z Marilyn to "Jak poślubić milionera". W 1954 poślubiła Joe, a 8 miesięcy później rozwiodła się z nim. W 1956 pojawiła się u boku Laurence'a Oliviera w reżyserowanym przez niego obrazie "Książę i aktoreczka" na podstawie sztuki "The Sleeping Prince". Ta rola przyniosła jej m.in. nominację do nagrody BAFTA i nagrodę David di Donatello. W tym samym roku poślubiła Arthura Millera, znanego scenarzystę. Ich małżeństwo okazało się jednak pomyłką. W 1960 Marilyn pojawiła się swoim ostatnim filmie, "Skłóceni z życiem", u boku legendarnego Clarka Gable'a. Zaczęła ponownie spotykać się z Joe DiMaggio. 5 sierpnia 1962 roku, w wieku 36 lat niespodziewanie przedawkowała narkotyki.

W latach 50. uchodziła za symbol urody i seksu, czarowała wyglądem, tańcem, śpiewem i temperamentem. Dzieciństwo upłynęło jej w trudnych warunkach (sierociniec, przybrani rodzice). Pracowała także jako modelka pozując do zdjęć (1944).

Na ekranie pojawiła się w 1947 w epizodycznych rolach. Zwróciła na siebie uwagę w filmach "Asfaltowa dżungla" i "Wszystko o Ewie". Twórcy eksponowali przede wszystkim jej urodę, Monroe natomiast marzyła o docenieniu jej talentu (uczęszczała na kursy do Actors Studio L. Strassberga i E. Kazana).

Zagrała w kilku dramatach: "Niagara", "Skłóceni z życiem" oraz wystąpiła u boku L. Oliviera w komedii "Książę i aktoreczka". Nie ukończyła filmu "Something's Got to Give". Zmarła 5 sierpnia 1962 r. w niewyjaśnionych do końca okolicznościach. Oficjalnie poinformowano, że przedawkowała środki nasenne.

Jedna z największych gwiazd w dziejach kina, symbol seksu i zmysłowości, a zarazem niewinności - Norma Jeane Mortensen urodziła się 1 czerwca 1926 roku w Los Angeles (Kalifornia, USA). Wychowywała się w domach dziecka i rodzinach zastępczych. Już jako dwutygodniowe dziecko została oddana do jednej z takich rodzin. Matka odwiedzała ją rzadko. Dziewczynka czuła się niepotrzebna i niechciana, jak się później okazało była wykorzystywana seksualnie.

W 1942 roku 16-letnia Norma Jeane rzuciła szkołę i wyszła za mąż za Jamesa Dougherty'ego. W czasie gdy Jim był na wojnie, Norma Jeane szukała pracy i znalazła ją w fabryce Radioplane Company. Została tam odkryta przez Davida Conovera, który zrobił jej pierwszą sesję zdjęciową i stwierdził, że powinna zostać modelką. W 1945 roku została przyjęta do agencji modelek Blue Book, ale Norma Jeane chciała być aktorką. Kiedy dowiedziała się, że producenci filmowi zatrudniają tylko niezamężne dziewczyny rozwiodła się z Jimem i zmieniła nazwisko na Marilyn Monroe.

Zadebiutowała w 1947 roku, w filmie "Dangerous Years", gdzie zagrała Evie. Jej następną rolą był epizod w "Scudda-Hoo! Scudda-Hay!''. Żaden z tych filmów nie pomógł jej w karierze, więc młoda aktorka przeniosła się do Studio Club. Otrzymała tam główną rolę w musicalu "Dziewczęta z chóru''. W czasie przyjęcia sylwestrowego poznała agenta Johna Hyde'a, który załatwił jej rolę w produkcji "Szczęśliwa miłość''. Następnie zagrała w westernie "Podróż do Tomahawk'' oraz dramacie "Asfaltowa dżungla''. W tym samym roku zagrała w filmie "Wszystko o Ewie'', lecz jej rola przeszła bez echa, więc pojawiła się w telewizyjnej reklamie. 

Na planie filmu "As Young as You Feel" poznała dramatopisarza, Arthura Millera. W 1952 roku wytwórnia FOX powierzyła jej główną rolę w dramacie "Proszę nie pukać''. Potem zagrała dwie drugoplanowe role w "Małpiej kuracji'' oraz w "Uprzejmie informujemy, że nie są państwo małżeństwem''. W lutym poznała baseballistę Joe DiMaggio. W marcu 1952 roku wybuchł skandal, związany z rozbieraną sesją zdjęciową, do której Marilyn pozowała w 1949 roku. Rok później zagrała w dreszczowcu "Niagara'', komedii "Mężczyźni wolą blondynki'', gdzie zaśpiewała słynną piosenkę "Diamonds Are a Girl's Best Friend" oraz w "Jak poślubić milionera''.

W 1954 roku Monroe wyszła za mąż za Joe DiMaggio i zagrała w filmach "Rzeka bez powrotu'' oraz "Nie ma jak show''. Z kolei w 1955 roku pracowała przy komedii "Słomiany wdowiec'', w której zagrała w słynnej scenie z unoszącą się sukienką. Po jej obejrzeniu DiMaggio rozpętał kłótnię i pobił Monroe. Aktorka dwa tygodnie później złożyła pozew o rozwód. Na początku 1956 partnerowała Lawrence'owi Olivierowi w komedii "Książę i aktoreczka'', następnie zagrała w dramacie "Przystanek autobusowy''. W 1956 roku Marilyn wyszła za mąż za Arthura Millera i zaprzestała występów na ekranie, dopóki jej i mężowi nie zaczęło brakować pieniędzy. Wtedy Billy Wilder przysłał aktorce scenariusz komedii "Pół żartem, pół serio'', za rolę w której otrzymała jedyny w swej karierze Złoty Glob. Latem 1960 zagrała w filmie "Pokochajmy się''. 

W 1961 roku Monroe rozwiodła się z Millerem. Aktorka od dawna żyła w ciągłym stresie, co spowodowało że stała się roztrzęsiona i nie mogła spać. W 1962 miała zagrać w filmie "Something's Got to Give", ale rzadko docierała na plan i ostatecznie studio zerwało z nią umowę i zażądało 750 tysięcy dolarów odszkodowania, jednak do rozprawy nie doszło. 5 sierpnia 1962 roku Marilyn Monroe zmarła w Los Angeles (Kalifornia, USA), w niewyjaśnionych okolicznościach.

Marilyn Monroe urodziła się 1 czerwca 1926 roku w Los Angeles (Kalifornia, USA) jako Norma Jeane Mortenson. Jest córką Norwega Martina Edwarda Mortensona i Amerykanki Gladys Baker. Jej dzieciństwo było pasmem cierpień i udręki. Gdy miała dwa tygodnie, matka oddała ją do przytułku. Adoptowała ją rodzina Boldenerów, by po siedmiu latach oddać ją pod ponowną opiekę biologicznej matki, Gladys. Norma mieszkała z nią przez dwa lata i w tym czasie często bywała w kinie. Jej idolką została Jean Harlow, aktorka znana z takich filmów jak "Kolacja o ósmej" czy "Aniołowie piekła". Norma, będąc już Marilyn Monroe, wzorowała się na tej słynnej, platynowej blondynce, niestety, podzieliła także jej tragiczny los.

Szczęśliwe chwile Normy z matką skończyły się, gdy u Gladys wykryto chorobę psychiczną i zamknięto ją w szpitalu psychiatrycznym. Dzieckiem zaopiekowała się przyjaciółka jej matki, Grace. Kobieta pragnęła, by dziewczynka znalazła zatrudnienie w branży filmowej i uczyła ją sztuki makijażu. Grace została prawną opiekunką Normy, lecz gdy wyszła za mąż, odesłała ją do domu dziecka. Wkrótce dziewczynką zaopiekowali się jej krewni.

Z pewnością przeżycia z dzieciństwa sprawiły, że Norma posunęła się do tak nierozważnego kroku, jakim było małżeństwo zawarte w wieku zaledwie 16 lat. Chciała mieć pewność, że nigdy nie wróci do sierocińca i dlatego poślubiła lotnika Jamesa Dougherty'ego. Przez kilka lat pracowała w fabryce samolotów, gdy odkryli ją tzw. łowcy talentów, którzy widzieli w niej materiał na przyszłą gwiazdę. Za ich radą Norma przefarbowała swoje brązowe włosy na blond i lekko je rozprostowała. Małżeństwo z Jamesem rozpadło się po trzech latach, w 1946 roku. Niebawem podpisała kontrakt z wytwórnią 20th Century Fox i początkowo grywała w filmach małe, epizodyczne rólki. Nie przeszkadzało jej to, gdyż pragnęła się uczyć.

W dążeniu do popularności Marilyn niewątpliwie pomagały jej znajomości z wieloma reżyserami, agentami czy innymi osobistościami, ważnymi w branży filmowej, z którymi często pozostawała w bardzo zażyłych stosunkach. Nie uznawała tego za coś negatywnego, gdyż uważała, że umysł ma przewagę nad ciałem. Wkrótce jej kariera nabrała rozpędu, gdy w 1950 roku zagrała Angelę Phinlay w "Asfaltowej dżungli". W tym samym roku pojawiła się u boku Bette Davis i nagrodzonego Oscarem George'a Sandersa w filmie "Wszystko o Ewie", który zdobył pięć Oscarów i trzynaście nominacji do tej nagrody. Marilyn spodobała się publiczności i pojawiła się w kolejnych filmach: "Na krawędzi", "Proszę nie pukać" oraz "Małpiej kuracji", którą wyreżyserował Howard Hawks.

Po sukcesie tych obrazów, Marilyn zagrała m.in. w dramacie "Niagara", komediach "Mężczyźni wolą blondynki" i "Jak poślubić milionera", gdzie przyćmiła takie gwiazdy jak  Betty Grable i Lauren Bacall. W westernie Roberta Mitchuma "Rzeka bez powrotu" wcieliła się w postać właścicielki saloonu, Kay. Scena ze "Słomianego wdowca", w której biała sukienka Marilyn unosi się do góry, przeszła już do historii kina. W 1959 roku otrzymała rolę Sugar Kane w kultowej komedii "Pół żartem, pół serio", za którą otrzymała nagrodę Złotego Globu.

W 1954 roku poślubiła baseballistę Joego DiMaggio. Ich małżeństwo okazało się pomyłką i rozpadło się po 9 miesiącach. Ostatnim mężem Marilyn był dramaturg Arthur Miller. Zaszła z nim w ciążę, jednak nie mogła urodzić dziecka i z tego powodu ich małżeństwo przeżyło kryzys, którego nie przetrwali. Później Monroe wdała się w romans z prezydentem USA, Johnem F. Kennedym. Życie Marilyn stało się bardzo ciężkie. Jej słabe zdrowie było podkopywane przez lekarzy, którzy aplikowali jej narkotyki, mające rzekomo jej pomóc. Aktorka w dodatku nie miała żadnej bliskiej osoby, która by ją wspierała, a media nieustannie zabiegały o wywiady i spotkania z nią.

Marilyn zmarła 5 sierpnia 1962 roku w Los Angeles w wieku zaledwie 36 lat. Do dziś nie są znane przyczyny jej śmierci. Jedną z tez jest samobójstwo aktorki, która miałaby zażyć śmiertelną dawkę barbituranów. Jednak badania krwi wykazały, że w jej organizmie znalazły się inne szkodliwe substancje chemiczne, co wzbudziło spekulacje o morderstwie. Podejrzewano o zabójstwo rodzinę Kennedych, dla której romans Marilyn z Johnem stał się niewygodny. Winy jednak nie udowodniono.